- leżeć w grobie
- leżeć w grobie {{/stl_13}}{{stl_7}}'być martwym, pochowanym': {{/stl_7}}{{stl_10}}Od pół roku leżał w grobie. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
leżeć — ndk VIIb, leżećżę, leżećżysz, leż, leżećżał, leżećżeli 1. «zachowywać pozycję poziomą, być na czymś poziomo wyciągniętym» Leżeć na tapczanie, wersalce. Leżeć w łóżku. Leżeć na wznak, pokotem. Leżeć do góry brzuchem. ◊ Leżeć w szpitalu, klinice… … Słownik języka polskiego
grób — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. grobu, Mc. grobie {{/stl 8}}{{stl 7}} miejsce, gdzie składa się ciało zmarłego, najczęściej w trumnie (czasem urnę z prochami), otaczane szacunkiem; zwykle dół w ziemi, na którego miejscu po zasypaniu, znajduje… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
grób — m IV, D. grobu, Ms. grobie; lm M. groby «miejsce, gdzie się chowa zmarłego; zwykle wykopany w ziemi dół, często obmurowany, nad którym wznosi się pagórek, stawia pomnik itp.» Otwarty, świeży grób. Grób rodzinny. Groby królewskie. Groby… … Słownik języka polskiego
gryźć — 1. Gryźć kamienie «nie mieć co jeść, cierpieć głód, niedostatek»: Kamienie będzie gryzł, a malarzem zostanie. K. Makuszyński, Szaleństwa. 2. Gryźć ziemię «nie żyć, leżeć w grobie»: Rewolucja niosła ludziom nadzieję, uskrzydlała ich. Ale skrzydła… … Słownik frazeologiczny
wąchać — pot. Wąchać kwiatki od spodu «nie żyć, leżeć w grobie»: (...) już od dwóch lat wącha kwiatki od spodu. Roz bezp 1996. Nie wąchać prochu zob. proch 4. Wąchać proch zob. proch 6 … Słownik frazeologiczny
gryźć — ndk XI, gryzę, gryziesz, gryź, gryzł, gryźli, gryziony 1. «ciąć, miażdżyć, rozrywać zębami; przyciskać, chwytać zębami, trzymać, obracać w zębach» Gryźć chleb, mięso. Pies gryzie kość. Gryźć palce z bólu. Gryźć wargi ze zdenerwowania. Koń gryzł… … Słownik języka polskiego
wąchać — ndk I, wąchaćam, wąchaćasz, wąchaćają, wąchaćaj, wąchaćał, wąchaćany «wciągać nosem zapach czegoś» Wąchać kwiaty, perfumy, lekarstwo. Kot wąchał mleko. ◊ pot. Nie wąchać prochu «nie brać udziału w strzelaniu, w bitwie, w walce zbrojnej; nie… … Słownik języka polskiego
spać — ndk, śpię, śpisz, śpij, spał «być pogrążonym we śnie» Spać lekko, mocno, głęboko, smacznie. Spać twardym, ciężkim, kamiennym snem. Spać na wznak, na boku. Spać w łóżku, na łóżku. Iść, pójść spać. Kłaść, położyć kogoś spać. Komuś chce się spać … Słownik języka polskiego